Пільнікаў В. М. 11/631

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пі́льнік

‘пільшчык’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пі́льнік пі́льнікі
Р. пі́льніка пі́льнікаў
Д. пі́льніку пі́льнікам
В. пі́льніка пі́льнікаў
Т. пі́льнікам пі́льнікамі
М. пі́льніку пі́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пі́льнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пі́льнікі
Р. Пі́льнікаў
Д. Пі́льнікам
В. Пі́льнікі
Т. Пі́льнікамі
М. Пі́льніках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)