Пячаткі 8/669; 10/142

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пяча́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пяча́тка пяча́ткі
Р. пяча́ткі пяча́так
Д. пяча́тцы пяча́ткам
В. пяча́тку пяча́ткі
Т. пяча́ткай
пяча́ткаю		 пяча́ткамі
М. пяча́тцы пяча́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штэ́мпель, -я, мн. -і, -яў, м.

Від пячаткі з выпуклым адбіткам або надпісам, а таксама адбітак, зроблены такой пячаткай.

Паштовы ш.

|| прым. штэ́мпельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экслі́брыс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Памастацку аформлены знак, які паказвае на прыналежнасць кнігі ўладальніку (звычайна ў выглядзе пячаткі, наклейкі і пад.).

|| прым. экслі́брысны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сфрагі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Дапаможная гістарычная дысцыпліна, якая вывучае пячаткі.

[Ад грэч. sphragis — пячатка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stamp pad

паду́шачка для пячаткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Síegelbewahrer

m -s, - хава́льнік пяча́ткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

MP

= miejsce pieczęci — месца пячаткі; м.п.

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прывясны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны, прыстасаваны для прывешвання. Прывясны замок. Прывясная лямпа. □ Грамата напісана уставам на невялікім кавалку пергаменту з абрыўкам шнура ад згубленай прывясной пячаткі. «Помнікі».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Печатарнік ’сакратар, які прыкладвае пячаткі’ (Нас.). У выніку кантамінацыі польск. pieczątarz і ўсх.-слав. печатник, параўн. стараж.-рус. печаппшкь ’службовая асоба, якая захоўвае пячаць і прыкладвае яе’ (1284 г.)·

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)