пхну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пхну́ |
пхнё́м |
| 2-я ас. |
пхне́ш |
пхняце́ |
| 3-я ас. |
пхне́ |
пхну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
пхну́ў |
пхну́лі |
| ж. |
пхну́ла |
| н. |
пхну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пхні́ |
пхні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пхну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пхнуць сов., однокр.
1. толкну́ть, пихну́ть;
п. ка́мень з гары́ — толкну́ть (пихну́ть) ка́мень с горы́;
п. ло́кцем у бок — толкну́ть (пихну́ть) ло́ктем в бок;
2. (вложить что-л. внутрь чего-л.) су́нуть, засу́нуть, запихну́ть;
куды́ ты пхнуў гэ́ту кні́гу? — куда́ ты запихну́л (су́нул, засу́нул) э́ту кни́гу?
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.
Аднакр. да пхаць (у 1–3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пхаць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).
1. каго-што. Дакранацца рэзкім рухам, кароткім ударам, рухам ад сябе, штурхаць.
П. у грудзі.
П. суседа локцем.
П. тачку.
2. каго-што. Паспешліва або з цяжкасцю запіхваць.
П. рэчы ў чамадан.
3. каму што. Прымушаць есці, піць многа ці супраць жадання.
П. ежу дзіцяці.
|| аднакр. пхнуць, -ну, -неш, -не; -нём, -няце́, -нуць; -ні́ (да 1 і 2 знач.).
|| наз. пха́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пхнуть сов., прост. пхнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
піхну́ць сов., однокр., разг., см. пхнуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
піхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Тое, што і пхнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пихну́ть сов., однокр., разг. пхнуць, піхну́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
то́ўхаць
‘штурхаць, пхнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
то́ўхаю |
то́ўхаем |
| 2-я ас. |
то́ўхаеш |
то́ўхаеце |
| 3-я ас. |
то́ўхае |
то́ўхаюць |
| Прошлы час |
| м. |
то́ўхаў |
то́ўхалі |
| ж. |
то́ўхала |
| н. |
то́ўхала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
то́ўхай |
то́ўхайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
то́ўхаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
popchnąć
зак. пхнуць, піхнуць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)