то́ўхаць

‘штурхаць, пхнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. то́ўхаю то́ўхаем
2-я ас. то́ўхаеш то́ўхаеце
3-я ас. то́ўхае то́ўхаюць
Прошлы час
м. то́ўхаў то́ўхалі
ж. то́ўхала
н. то́ўхала
Загадны лад
2-я ас. то́ўхай то́ўхайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час то́ўхаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)