Verbum

анлайнавы слоўнік

прычэ́плівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прычэ́плівы	прычэ́плівая	прычэ́плівае	прычэ́плівыя
Р.	прычэ́плівага	прычэ́плівай прычэ́плівае	прычэ́плівага	прычэ́плівых
Д.	прычэ́пліваму	прычэ́плівай	прычэ́пліваму	прычэ́плівым
В.	прычэ́плівы (неадуш.) прычэ́плівага (адуш.)	прычэ́плівую	прычэ́плівае	прычэ́плівыя (неадуш.) прычэ́плівых (адуш.)
Т.	прычэ́плівым	прычэ́плівай прычэ́пліваю	прычэ́плівым	прычэ́плівымі
М.	прычэ́плівым	прычэ́плівай	прычэ́плівым	прычэ́плівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прычэ́плівы привя́зчивый, приди́рчивый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычэ́плівы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і прычэпісты. Ва ўмовах вайны яшчэ больш прычэплівай стала цэнзура, яшчэ цяжэй было з друкарняй. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прычэ́пісты разг., см. прычэ́плівы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

faultfinding

[ˈfɔlt,faɪndɪŋ]

нарака́ньне, крытыкава́ньне n., кры́тыка f.

adj.

прыдзі́рлівы, прычэ́плівы, які́ крытыку́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

привя́зчивый

1. (склонный к чувству привязанности) прыхі́лісты; схі́льны да лю́басці (да замілава́насці, да адда́насці);

2. (придирчивый) прыдзі́рлівы, прычэ́плівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nagging

[ˈnægɪŋ]

чапля́ньне, бурчэ́ньне, ныцьцё n.

adj.

1) прычэ́плівы, прыдзі́рлівы

2) даку́члівы

nagging pain — ста́лы даку́члівы боль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)