прычэ́плівы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і прычэпісты. Ва ўмовах вайны яшчэ больш прычэплівай стала цэнзура, яшчэ цяжэй было з друкарняй. Ліс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)