прытвары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; зак.

Прыняць на сябе які-н. выгляд з мэтай увесці ў зман.

П. глухім.

|| незак. прытвара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прытвары́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытвару́ся прытво́рымся
2-я ас. прытво́рышся прытво́рыцеся
3-я ас. прытво́рыцца прытво́рацца
Прошлы час
м. прытвары́ўся прытвары́ліся
ж. прытвары́лася
н. прытвары́лася
Загадны лад
2-я ас. прытвары́ся прытвары́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прытвары́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прытвары́цца сов. притвори́ться;

п. глухі́м — притвори́ться глухи́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытвары́цца, ‑тваруся, ‑творышся, ‑творыцца; зак.

Прыняць на сябе які‑н. выгляд з мэтай увесці каго‑н. у зман; прыкінуцца. Прытварыцца хворым. □ І Юрка Хмялеўскі глядзеў на яго і дзівіўся, што гэты звер і прайдзісвет можа прытварыцца сапраўдным панам. Чарнышэвіч. Матацыкліст узняўся і далажыў афіцэру, што калі ён ляжаў, прытварыўшыся мёртвым, нехта ў яго з рукі зняў гадзіннік. Карпюк. Я прытварыўся, што нічога не ведаю, але тата ўжо здагадаўся, што гэта наша работа, і пагразіў пальцам. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытвара́цца, прытвары́цца разм. tun* als ob, sich (ver)stéllen; simulíeren vt, héucheln vt;

прытвары́цца хво́рым sich krank stéllen;

ён прытвары́ўся бы́ццам спіць er tat, als ob er schlíefe; гл. удаваць (з сябе)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прытвара́цца несов. притворя́ться; см. прытвары́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытвара́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да прытварыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

притвори́ться​II сов. (представиться кем-, чем-л.) прыкі́нуцца, прытвары́цца; см. притворя́ться​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкі́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак. (разм.).

1. кім-чым. Тое, што і прытварыцца.

П. хворым.

Прыкінуўся, што нічога неразумее.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раптоўна наступіць, прыстаць (пра хваробу).

Вогнік прыкінуўся.

|| незак. прыкіда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і прыкі́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Прытвара́цца, прытвары́цца ’прыкінуцца’ (ТСБМ), прітвыря́цца ’прыкідвацца’ (Бяльк.); параўн. укр. притвори́тися, рус. притворя́ться, славац. pritvoriť sa, серб.-харв. прѝтворица ’прытворшчык(ца), крывадушнік(ца)’. Да твар, твары́ць (гл.). Першаснае значэнне ’стаць падобным да некага, зрабіцца кім-небудзь’ (параўн. Махэк₂, 662).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)