Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпы́начны остано́вочный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпы́начны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да прыпынку, прызначаны для прыпынення, прыпынку. Прыпыначны пункт. Прыпыначны механізм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпы́начны Hálte-;
прыпы́начны пункт Háltestelle f -, -n, Háltepunkt m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прыпы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.
1. Часовы перапынак у якім-н. дзеянні, часовае спыненне чаго-н.
Зрабіць п. на паляне.
Скакаць без прыпынку.
2. Месца, дзе прыпыняецца аўтобус, трамвай, поезд і пад. для пасадкі і высадкі пасажыраў.
Аўтобусны п.
3. Месца, якое можа служыць прыстанішчам, прытулкам.
Знайсці сабе п.
○
Знакі прыпынку — графічныя знакі (кропка, коска, двукроп’е і г.д.), якія расстаўляюцца ў пісьмовай мове паводле пэўных правіл для сэнсавага і (часткова) інтанацыйнага члянення тэксту.
|| прым.прыпы́начны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.; спец.).
П. механізм.
П. пункт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
остано́вочныйпрыпы́начны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Háltepunkt
m -(e)s, -e
1) ме́сца стая́нкі, прыпы́начны пункт
2) вайск. пункт прыцэ́львання
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
раз’е́зд, ‑а і ‑у, М ‑дзе, м.
1.‑у. Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. раз’язджаць; паездка. Калгасныя коні былі дзень пры дні ў раз’ездзе і на пільнай рабоце.Чорны.На калгаснай стайні Алесь асядлаў буланага жарабка, якога яму вылучыў Захар Рудак для раз’ездаў па справах.Броўка.
2.‑у. Дзеяннепаводледзеясл. раз’язджацца — раз’ехацца (у 1 знач.).
3.‑у. Невялікая конная часць (не болей эскадрона), якая высылаецца для разведкі, аховы або сувязі з другімі часцямі. Міхалка ўзіраўся ўдаль, ці не едзе з маёнтка Глухі Бор раз’езд польскіх жаўнераў.Бядуля.[Рыгор:] — У канцы лістапада нямецкі раз’езд схапіў мяне каля горада Рамадан.Краўчанка.
4.‑а. Раздваенне аднакалейнага пуці, якое дае магчымасць разысціся двум сустрэчным паяздам, вагонам і пад. //Прыпыначны пункт на месцы такога раздваення. Раз’езд Белы Кут поезд мінуў, не прыпыняючыся і не зніжаючы хуткасці.Васілёнак.Штовечар на раз’ездзе Ціхі Лес спыняецца прыгарадны цягнік, і кожны раз з прыступкаў вагонаў саскокваюць правадніцы.Карамазаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпы́накм.
1. (дзеянне) Ánhalten n -s, Halt m -(e)s; Störung f -, -en, Stóckung f -, -en (затрымка); Unterbréchung f -, -en (паўзаўчым-н.);
2. (прыпыначныпункт) Háltestelle f -, -n; Statión f -, -en;
трамва́йны прыпы́нак Stráßenbahnhaltestelle f;
апо́шні прыпы́накÉndstation f;
3. (прыстанак) Únterkunft f -, -künfte, Óbdach n -(e)s, Zúfluchtsstätte f -, -n; Hérberge f -, -n; Asýl n -(e)s, -e (прытулак);