пры́месь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. пры́месь пры́месі
Р. пры́месі пры́месей
пры́месяў
Д. пры́месі пры́месям
В. пры́месь пры́месі
Т. пры́мессю пры́месямі
М. пры́месі пры́месях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пры́месь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Дадатковы элемент у складзе чаго-н.; дамешак.

Ачысціць насенне ад прымесей.

|| прым. пры́месны, -ая, -ае (спец.).

Прымесныя элементы ў фарбах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́месь ж., прям., перен. при́месь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́месь, ‑і, ж.

Не галоўны, дадатковы элемент у складзе чаго‑н.; дамешак. Ачысціць насенне ад прымесей. □ Прымесь дуба ў лясах поўначы БССР складае ўсяго 0,2–0,4%. Прырода Беларусі. Але і фізічны, і хімічны аналізы не паказалі якіх-небудзь шкодных для чалавека прымесей у наваколлі. Шыцік. // перан. Разм. Дадатак да чаго‑н. Даследчык устанаўлівае, што гэта была ў сваёй аснове беларуская літаратурная мова XVI ст. з прымессю да яе стараславянскіх і чэшскіх слоў. Алексютовіч. Прымесь гаркаватага скепсісу адчувалася дзе-нідзе ў творах [паэта]. Перкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́месь ж. Béimischung f -, -en, Béimengung f -, -en; Zúsatz m -es, -sätze;

з пры́мессю mit éinem Zúsatz; gemíscht (чаго-н. mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

про́жаўць, -і, ж. (разм.).

Прымесь жоўтага, жаўцізны.

Збажына, ледзь кранутая прожаўцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

admixture

[ədˈmɪkstʃər]

n.

пры́месь, даме́шка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прыме́шка ж. разм. гл. прымесь

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

при́месь прям., перен. пры́месь, -сі ж.; даме́шка, -кі ж.; прыме́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tinge [tɪndʒ] n.

1. лёгкі акра́с, адце́нне, тон

2. налёт, след; пры́месь;

a tinge of irony ірані́чная но́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)