прыклада́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыклада́ю прыклада́ем
2-я ас. прыклада́еш прыклада́еце
3-я ас. прыклада́е прыклада́юць
Прошлы час
м. прыклада́ў прыклада́лі
ж. прыклада́ла
н. прыклада́ла
Загадны лад
2-я ас. прыклада́й прыклада́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыклада́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыклада́ць несов.

1. прикла́дывать;

2. (присоединять) прилага́ть;

3. (направлять на что-л., применять) прилага́ть;

4. прида́вливать, прижима́ть;

5. разг. прибавля́ть, привира́ть;

1-5 см. прылажы́ць, прыкла́сці;

◊ хоць да ра́ны ~да́й — как шёлковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыкласці, прылажыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыклада́ць béilegen vt, béifügen vt; áuflegen vt (накладаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прылажы́ць, -ажу́, -о́жыш, -о́жыць; -о́жаны; зак., што да чаго.

Тое, што і прыкласці.

П. палец да вуснаў.

П. намаганні.

П. рукі да чаго-н. (перан.: пачаць рабіць што-н., праявіўшы ініцыятыву).

|| незак. прыклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і прыкла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыклада́нне, -я, н. і прыкла́дванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкла́сці, -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́, -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі́; -ла́дзены; зак., што да чаго.

1. Пакласці ўшчыльную.

П. трубку да вуха.

2. Падаць разам з чым-н., далучыць да чаго-н.

П. да заявы даведку.

3. Накіраваць дзеянне чаго-н. на што-н., прымяніць.

П. ўсе намаганні.

|| незак. прыклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і прыкла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыклада́нне, -я, н. і прыкла́дванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкла́дваць несов., см. прыклада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыкладаць — прыкласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прикла́дывать несов.

1. прыклада́ць, прыкла́дваць;

2. (присоединять, добавлять) дадава́ць; прыклада́ць, прыкла́дваць; см. приложи́ть​ 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкла́сці гл. прыкладаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)