прыда́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыда́тны прыда́тная прыда́тнае прыда́тныя
Р. прыда́тнага прыда́тнай
прыда́тнае		 прыда́тнага прыда́тных
Д. прыда́тнаму прыда́тнай прыда́тнаму прыда́тным
В. прыда́тны (неадуш.)
прыда́тнага (адуш.)		 прыда́тную прыда́тнае прыда́тныя (неадуш.)
прыда́тных (адуш.)
Т. прыда́тным прыда́тнай
прыда́тнаю		 прыда́тным прыда́тнымі
М. прыда́тным прыда́тнай прыда́тным прыда́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыда́тны, -ая, -ае.

Такі, які мае патрэбныя якасці для чаго-н.; прыгодны (здатны) для каго-, чаго-н.

П. для яды.

Прыдатная кандыдатура.

|| наз. прыда́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыда́тны го́дный, приго́дный; подходя́щий; примени́мый; (о земле — ещё) удо́бный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыда́тны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які мае патрэбныя для чаго‑н. якасці; прыгодны. Прыдатны для яды. Прыдатная для апрацоўкі зямля. □ Па яго [дзеда] выходзіла, што кожнае дрэва прыдатнае на што-небудзь адно: вось з гэта[й] сасны вокны б сухія былі. Мыслівец. Іван Маслуда сярдзіта накінуўся на Ігната: — А табе нечага пад’язджаць. Не да усякай справы прыдатны твае жарты. Лынькоў. // Які падыходзіць для каго‑, чаго‑н., адпаведны. Прыдатная кандыдатура. Прыдатны для работы час. □ Каб я зусім не заглух у вёсцы, сябры пачалі клікаць мяне ў Мінск, абяцаючы падшукаць прыдатную работу. Крапіва. Месяцы са два я не вылазіў з дому. Стукацеў на машынцы, кідаўся з кутка ў куток па пакоі, шукаючы прыдатнага слова. Сабаленка. // Здольны, здатны да чаго‑н., на што‑н. Дзед Сёмка маленькі, вяртлявы, Бародка як моху касмык, Прыдатны на смешныя справы. Вядомы дзівак-жартаўнік. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыда́тны bráuchbar, táuglich; geéignet; verwéndbar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

малапрыда́тны, -ая, -ае.

Недастаткова прыдатны для выкарыстання.

Малапрыдатная зямля.

|| наз. малапрыда́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́дный прыго́дны, прыда́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приго́дный прыда́тны, прыго́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ядо́мы, -ая, -ае.

Прыгодны для спажывання, прыдатны для ежы.

Я. грыб.

|| наз. ядо́масць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

примени́мый прымяні́мы; (пригодный) прыда́тны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)