прыда́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыда́тны прыда́тная прыда́тнае прыда́тныя
Р. прыда́тнага прыда́тнай
прыда́тнае		 прыда́тнага прыда́тных
Д. прыда́тнаму прыда́тнай прыда́тнаму прыда́тным
В. прыда́тны (неадуш.)
прыда́тнага (адуш.)		 прыда́тную прыда́тнае прыда́тныя (неадуш.)
прыда́тных (адуш.)
Т. прыда́тным прыда́тнай
прыда́тнаю		 прыда́тным прыда́тнымі
М. прыда́тным прыда́тнай прыда́тным прыда́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)