прыблі́зіць, -іжу, -ізіш, -ізіць; -іжаны; зак., каго-што.

Паставіць блізка; зрабіць больш блізкім (у 1, 4 і 5 знач.).

|| незак. прыбліжаць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыбліжэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыблі́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыблі́жу прыблі́зім
2-я ас. прыблі́зіш прыблі́зіце
3-я ас. прыблі́зіць прыблі́зяць
Прошлы час
м. прыблі́зіў прыблі́зілі
ж. прыблі́зіла
н. прыблі́зіла
Загадны лад
2-я ас. прыблі́зь прыблі́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыблі́зіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыблі́зіць сов., в разн. знач. прибли́зить;

п. кні́гу да вачэ́й — прибли́зить кни́гу к глаза́м;

п. свой прые́зд — прибли́зить свой прие́зд;

п. тава́рышаў да сябе́ — прибли́зить това́рищей к себе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыблі́зіць, ‑бліжу, ‑блізіш, ‑блізіць; зак.

1. каго-што. Прысунуць, перамясціць блізка да каго‑, чаго‑н. — У цябе тут нічога няма?.. [Сіла Прохаравіч] прыблізіў свой твар да самага твару Пеціка. Навуменка. // перан. Зрабіць адпаведным інтарэсам, патрабаванням каго‑, чаго‑н.; непасрэдна звязаць з кім‑, чым‑н. Прыблізіць літаратуру да жыцця. Прыблізіць навучанне студэнтаў да практыкі камуністычнага будаўніцтва.

2. што. Зрабіць больш блізкім у часе, паскорыць наступленне чаго‑н. І Вадап’ян усімі сродкамі стараецца баржджэй прыблізіць тую часіну, калі ён паставіць свой дом на гэтым вось пляцы. Колас. Думаць прымусіць аб заўтрашнім дні, каб камунізма прыблізіць пару. Чарнушэвіч.

3. каго-што. Дапусціць блізкія адносіны з сабой; уключыць у лік прыбліжаных. Не, Гарбачоў не баяўся, што яму не ўдасца зноў прыблізіць да сябе Люсю. Шашкоў. [Пілсудскі] прыкмеціў беглага паручніка і прыблізіў да сябе. Новікаў.

4. каго-што. Зрабіць больш блізкімі, зразумелымі адзін аднаму. Просьба, асабліва такі зварот, нібы прыблізілі Косцю да Марынкі. Шыцік.

5. што. Зрабіць падобным да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыблі́зіць разм.

1. näher bríngen*, näher rücken, (án)nähern vt (да каго-н., чаго-н.);

2. (паскорыць) beschléunigen vt;

3. (прыцягнуць) heránziehen* vt, für sich gewínnen*;

прыблі́зіць да сябе́ in séinen Kreis zíehen*; heránziehen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыбліжа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыблізіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прибли́зить сов., в разн. знач. прыблі́зіць, наблі́зіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбліжа́ць несов., в разн. знач. приближа́ть; см. прыблі́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przybliżyć

зак. наблізіць, прыблізіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыбліжэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыбліжаць — прыблізіць і прыбліжацца — прыблізіцца.

2. Спец. Прыбліжанасць (рашэння, вылічэння). Ступень прыбліжэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)