прико́л прыко́л, -ла м.;

◊

на прико́ле на прыко́ле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыко́л м. прико́л;

◊ на ~ле — на прико́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыко́л ’паля, кол, убітыя ў зямлю (для прычалу, для прывязвання жывёлы і пад.)’ (ТСБМ, ТС), прыка́л ’тс’ (Ян.). Няясна. У якасці дэрывацыйнай крыніцы прапануецца прыкало́ць, гл. калоць (ССБМ, 281), што наўрад ці адпавядае семантычнаму развіццю. Магчыма, да кол (гл.) ці ад калаці́ць (гл.). Параўн. ст.-рус. приколъкъ ’калы, убітыя ў дно для ўмацавання рыбалоўных сетак, закол, забой’ (Сразн.), рус. дыял. прико́л ’калок, убіты ў дно ракі для затрымання сеткі ў неабходным становішчы падчас рыбнай лоўлі’; ’рыбалоўны закол’, укр. при́кол ’невялікі калок, убіты ў зямлю’, при́кі́лок ’калок’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

навя́заны

1. в разн. знач. навя́занный;

2. привя́занный, взя́тый на прико́л;

1, 2 см. навяза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навя́зваць несов.

1. в разн. знач. навя́зывать;

2. привя́зывать, брать на прико́л;

1, 2 см. навяза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навяза́ць сов.

1. в разн. знач. навяза́ть;

н. мно́га пальча́так — навяза́ть мно́го перча́ток;

н. вузло́ў — навяза́ть узло́в;

н. ду́мку — навяза́ть мысль;

н. вайну́ — навяза́ть войну́;

2. привяза́ть, взять на прико́л;

н. каня́ на лу́зе — привяза́ть коня́ на лугу́; взять коня́ на прико́л на лугу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кол (род. кала́) м.

1. кол; (длинный — ещё) шест;

2. (для привязывания лодок, домашних животных) прико́л;

3. (школьное арго) кол, едини́ца ж.;

◊ пасадзі́ць на к. — посади́ть на́ кол;

у віру́ на калу́ — у чёрта на кули́чках;

стаць кало́м у го́рле — стать коло́м в го́рле;

хоць к. на галаве́ чашы́ — хоть кол на голове́ теши́;

забі́ць асі́навы к. — вбить оси́новый кол;

кало́м яму́ зямля́ — коло́м ему́ земля́;

як саро́ка на калу́ — как соро́ка на колу́;

ні кала́ ні двара́ — погов. ни кола́ ни двора́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)