навяза́ць сов.

1. в разн. знач. навяза́ть;

н. мно́га пальча́так — навяза́ть мно́го перча́ток;

н. вузло́ў — навяза́ть узло́в;

н. ду́мку — навяза́ть мысль;

н. вайну́ — навяза́ть войну́;

2. привяза́ть, взять на прико́л;

н. каня́ на лу́зе — привяза́ть коня́ на лугу́; взять коня́ на прико́л на лугу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)