приключе́ниеI ср. прыго́да, -ды ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приключе́ниеII техн. прыключэ́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приключение
Том: 28, старонка: 309.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
прыключэ́нне ср. приключе́ние, подключе́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыго́да ж. приключе́ние ср., происше́ствие ср.; исто́рия
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здарэ́нне ср. слу́чай м., происше́ствие, приключе́ние; исто́рия ж., собы́тие
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
происше́ствие ср. здарэ́нне, -ння ср.; (событие) падзе́я, -дзе́і ж.; (приключение) прыго́да, -ды ж.; (случай) вы́падак, -дку м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прыклю́чыцца ’здарыцца’ (Ян., ТС), ’стаць, зрабіцца’ (светлаг., SOr, 39, 356), пріключы́цца ’тс’ (Бяльк.), прыключы́цца ’прыстаць (пра хваробу)’ (в.-дзв., мядз., Сл. ПЗБ); сюды ж аддзеяслоўныя назоўнікі з развіццём і пашырэннем семантыкі: пры́ключка ’прыгода’: ліха пры́ключкі шукае (Ян.), прыклю́чка ’падстава для папрокаў’ (шальч., Сл. ПЗБ). Ст.-бел. приключай ’выпадак’ (Ст.-бел. лексікон), приключение ’выпадковасць’ (Сл. Скарыны), укр. приключи́тися ’здарыцца’, при́ключка ’прыгода; падстава, нагода, прычына’, рус. приключи́ться, ст.-рус. приключитися ’адбыцца, здарыцца’, прыключаи ’выпадак’, по приключаю ’выпадкова’, приключение, приклучение ’выпадковасць’ (Сразн.), славен. prikljúčiti se ’далучацца; адбывацца’, балг. старое приключа се ’здараецца’, ст.-слав. приключити сѧ ’адбыцца, здарыцца’, по приключаю ’выпадкова’. Узыходзіць да прасл. *priklʼučiti (sę) < *klʼučiti (sę) з шэрагам значэнняў, рэалізаваных у славянскіх мовах (ЭССЯ, 10, 50), у тым ліку ’далучацца, злучацца’, параўн. ключ 4 (гл.). Гл. таксама Фасмер, 3, 364; ЕСУМ, 2, 468; БЕР, 5, 714, 715.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
случи́вшееся ср., сущ. то́е, што зда́рылася (вы́пала, тра́пілася, нада́рылася, адбыло́ся); см. случи́тьсяI; (происшествие) здарэ́нне, -ння ср.; (событие) падзе́я, -дзе́і ж.; (приключение) прыго́да, -ды ж.; (случай) вы́падак, -дку м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слу́чай м.
1. вы́падак, -дку м.;
2. (приключение, происшествие) здарэ́нне, -ння ср.;
3. (повод) наго́да, -ды ж.; вы́падак, -дку м.; прычы́на, -ны ж.;
◊
в слу́чае чего́ у вы́падку чаго́, а калі́ што яко́е;
на слу́чай чего́ калі́ што яко́е;
по слу́чаю чего́ з вы́падку чаго́, з прычы́ны чаго́, з наго́ды чаго́;
купи́ть по слу́чаю купі́ць выпадко́ва;
от слу́чая к слу́чаю ад вы́падку да вы́падку;
на все слу́чаи жи́зни на ўсе вы́падкі жыцця́;
в том слу́чае, е́сли… у тым вы́падку, калі́…
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)