Verbum

анлайнавы слоўнік

праяўля́цца гл. праявіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праяўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праяўля́цца несов., возвр., страд. проявля́ться; см. праяві́цца, праяўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праяўля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да праявіцца.

2. Зал. да праяўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праяўля́цца sich zéigen, hervórtreten* vi (s), in Erschéinung tréten*, zu Táge [zutáge] tréten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

праяві́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́віцца; зак.

1. Выявіцца, стаць відавочным (пра якасці, уласцівасці).

У дзяўчынкі праявіліся музычныя здольнасці.

2. Стаць бачным пасля хімічнай апрацоўкі (пра адбітак на фатаграфічнай пласцінцы, плёнцы; спец.).

|| незак. праяўля́цца, -я́ецца.

|| наз. праяўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праяўле́нне ср. проявле́ние; см. праяўля́ць, праяўля́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проявля́ться

1. праяўля́цца, выяўля́цца; см. прояви́ться¹;

2. страд. праяўля́цца, выяўля́цца; пака́звацца; см. проявля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лютава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

1. Праяўляць лютасць, жорсткасць.

Лютуе вораг.

2. перан. Праяўляцца з вельмі вялікай сілай.

Лютавала зіма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гада́цца, ‑аецца; незак.

Думацца, праяўляцца ў форме меркаванняў, здагадак. Такая сустрэча не гадалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)