праштурмава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праштурму́ю |
праштурму́ем |
| 2-я ас. |
праштурму́еш |
праштурму́еце |
| 3-я ас. |
праштурму́е |
праштурму́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
праштурмава́ў |
праштурмава́лі |
| ж. |
праштурмава́ла |
| н. |
праштурмава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
праштурму́й |
праштурму́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
праштурмава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праштурмава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што.
Разм. Штурмуючы, прайсці, захапіць што‑н. Як пасля стала відаць з нямецкіх паводзін, планы іхнія, на гэты момант, тут былі такія: як бы там ні было, а прайсці грунтавой дарогай, каб пасля зноў выбіцца на шашу. А перад гэтым праштурмаваць шырокім авіяцыйным налётам мясцовасць. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)