праця́г, -у, м.
1. гл. працягнуцца, працягнуць.
2. Частка чаго-н. незакончанага, незавершанага; прадаўжэнне (напр., артыкула, падзеі). Гэта дарога — п. магістралі. П. рамана ў наступным нумары часопіса.
◊
На працягу чаго, прыназ. — у час чаго-н. Званілі на працягу ўсёй гадзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)
працяг, ✂, м.
-
гл. працягнуцца, -ць.
-
Частка чаго-н. не закончанага, не завершанага, тое, што працягваецца (напр. артыкула, падзеі).
- Гэта дарога — п. магістралі.
- П. рамана ў наступным нумары часопіса.
◊
- Званілі на працягу ўсёй гадзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
праця́г, -гу м.
1. (действие) продолже́ние ср.;
п. пача́тай рабо́ты — продолже́ние на́чатой рабо́ты;
2. (часть чего-л. продолженного) продолже́ние ср.;
п. бу́дзе — продолже́ние сле́дует;
3. протяже́ние ср.;
на ўсі́м ~гу праспе́кта — на всём протяже́нии проспе́кта;
◊ на ~гу — (чаго) на протяже́нии (чего)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
праця́г, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. працягваць — працягнуць (у 8 знач.) і працягвацца — працягнуцца (у 3 знач.).
2. Тое, што прадаўжаецца; частка чаго‑н., прадаўжэнне. Мінула пяць год, і чытач атрымаў працяг трылогіі — кнігу «У глыбі Палесся». Шкраба. І на міг Сашы здалося, нібы ўсё, што яна пачула толькі што, — гэта працяг страшнага сну. Шамякін. Доўгая вулачка паміж платамі была працягам гэтай сцежкі. Чорны.
•••
На працягу чаго — у час чаго‑н. Лацінская мова на працягу ўсяго сярэдневякоўя была афіцыйнай мовай навукі і пісьменнасці народаў Заходняй Еўропы. Юргелевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
працягну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́гнецца; зак.
1. Выцягваючыся, выставіцца наперад. Працягнуліся дзве пары рук.
2. Прадоўжыцца. Даклад працягнуўся дзве гадзіны.
3. Расцягнуцца на якую-н. адлегласць. Горад працягнуўся ўздоўж ракі на дзясяткі кіламетраў.
|| незак. праця́гвацца, -аецца.
|| наз. праця́г, -у, м. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)
праця́г м Fórtsetzung f -, -en, Fórtführung f -, -en; Fórtdauer f - (у часе); Wéiterführung f - (курса навучання);
праця́г бу́дзе Fórtsetzung folgt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
працягну́ць, -ягну́, -я́гнеш, -я́гне; -ягні; -я́гнуты і -я́гнены; зак.
1. каго-што. Цягнучы, перамясціць. П. сані па снезе.
2. што. Нацягнуць на якой-н. адлегласці або ўздоўж чаго-н., пракласці на якую-н. адлегласць. П. тэлефонную лінію.
3. што. Выцягваючы, выставіць у якім-н. напрамку. П. рукі. П. ногі (таксама перан.: памерці; разм.).
4. што. Прапусціць праз вузкую адтуліну, уцягнуць у што-н. П. нітку ў іголку.
5. што. Дамагчыся прыняцця недазволенымі метадамі (разм., неадабр.). П. рэзалюцыю на сходзе.
6. што. Зрабіць даўжэйшым, павялічыць тэрмін чаго-н. П. лінію алоўкам. П. заняткі.
7. што. Прымусіць доўга гучаць; вымавіць павольна, працяжна. П. ноту.
8. што. Прадоўжыць, узнавіць пасля перапынку. П. сход.
9. перан., каго (што). Раскрытыкаваць, публічна абсмяяць (разм.). П. у газеце.
10. Праіснаваць, пражыць (разм.). Гэты хворы доўга не працягне.
|| незак. праця́гваць, -аю, -аеш, -ае (да 1—6, 8 і 9 знач.).
|| наз. праця́г, -у, м. (да 8 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)
Праця́г ’прадаўжэнне’ (ТСБМ, Гарэц.). Нульсуфіксальны дэрыват ад праця́гваць; не выключана і запазычанне з польск., параўн. przeciąg ’даўжыня, працягласць’. У беларускай мове з’явілася ў пач. XX ст. (Гіст. лекс., 255).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
працягнуцца, ✂; зак.
-
Выцягваючыся, выставіцца наперад.
- Працягнуліся дзве пары рук.
-
Прадоўжыцца.
- Даклад працягнуўся дзве гадзіны.
-
Расцягнуцца на якую-н. адлегласць.
- Горад працягнуўся ўздоўж ракі на дзесяткі кіламетраў.
|| незак. працягвацца, ✂.
|| наз. працяг, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
працягнуць, ✂; зак.
-
Цягнучы, перамясціць.
-
Нацягнуць на якой-н. адлегласці або ўздоўж чаго-н., пракласці на якую-н. адлегласць.
-
Выцягваючы, выставіць у якім-н. напрамку.
- П. рукі.
- П. ногі (таксама перан. памерці; разм.).
-
Прапусціць праз вузкую адтуліну, уцягнуць у што-н.
-
Дамагчыся прыняцця недазволенымі метадамі (разм. неадабр.).
-
Зрабіць даўжэйшым, павялічыць тэрмін чаго-н.
- П. лінію алоўкам.
- П. заняткі.
-
Прымусіць доўга гучаць; вымавіць павольна, працяжна.
-
Прадоўжыць, узнавіць пасля перапынку.
-
перан. Раскрытыкаваць, публічна абсмяяць (разм.).
-
Праіснаваць, пражыць (разм.).
- Гэты хворы доўга не працягне.
|| незак. працягваць, ✂.
|| наз. працяг, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)