праты́сты

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. праты́сты
Р. праты́стаў
Д. праты́стам
В. праты́стаў
Т. праты́стамі
М. праты́стах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праты́сты мн., зоол. проти́сты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратысты

т. 13, с. 26

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

праты́сты

(гр. protistos = найпершы)

аднаклетачныя арганізмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

проти́сты мн., зоол. праты́сты, -таў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праты́ст праты́сты
Р. праты́ста праты́стаў
Д. праты́сту праты́стам
В. праты́ста праты́стаў
Т. праты́стам праты́стамі
М. праты́сце праты́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пратыстало́гія

(ад пратысты + -логія)

раздзел заалогіі, які вывучае пратазоа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)