Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пратрыма́цьсов.
1.в разн. знач. продержа́ть;
п. на рука́х хло́пчыка — продержа́ть на рука́х ма́льчика;
п. акно́ адчы́неным уве́сь дзень — продержа́ть окно́ откры́тым весь день;
п. ко́ней на маро́зе — продержа́ть лошаде́й на моро́зе;
п. у турме́ — продержа́ть в тюрьме́;
п. узя́тую кні́гу — продержа́ть взя́тую кни́гу;
п. на рабо́це — продержа́ть на рабо́те;
п. у пасце́лі — продержа́ть в посте́ли;
2. продержа́ться, продо́лжиться, продли́ться;
маро́з ~ма́ў два ты́дні — моро́з продержа́лся (продли́лся) две неде́ли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пратрыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1.каго-што. Патрымаць каго‑, што‑н. (на руках, у зубах, у роце і пад.) некаторы час. Пратрымаць дзіця на руках цэлы вечар.
2.каго-што. Не адпускаць, прымусіць быць, знаходзіцца дзе‑н. некаторы час. А Дануту доўга пратрымалі на Лукішках у турме, думаючы што-небудзь выпытаць.Карпюк.//што. Патрымаць што‑н. у сябе, не аддаваць некаторы час. Летась хлопцы пазычылі ў суседняй вёсцы, у сваяка, тоўсты том Гогаля, пратрымалі яго аж дагэтуль, дый то не хочацца аддаваць.Брыль.//што. Захаваць што‑н. у пэўным становішчы некаторы час. Пратрымаць акно адчыненым увесь дзень.
3.каго-што. Прымусіць прабыць каго‑н. у якім‑н. стане, становішчы некаторы час. Пратрымаць хворага ў пасцелі цэлы тыдзень.
4.без дап. Прабыць, захавацца, не змяняючыся некаторы час. Мароз пратрымаў два тыдні.
5.перан.; каго-што. Забяспечыць каго‑н. кормам; пракарміць. Цяпер Агаце не да парсюкоў, каб хоць як карову пратрымаць.Сабаленка.У .. [каваля] быў дробны кавалак зямлі, на якім льга было пратрымаць каня і карову.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пратрыма́ць (éine Zeit lang) hálten*vt; áushalten*vt; bei sich (D) behálten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
продержа́тьсов.пратрыма́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пратрыма́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым.зал.пр.адпратрымаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)