прастра́цыя, -і, ж. (кніжн.).

Прыгнечаны стан, поўная абыякавасць да наваколля.

Упасць у прастрацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прастра́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прастра́цыя
Р. прастра́цыі
Д. прастра́цыі
В. прастра́цыю
Т. прастра́цыяй
прастра́цыяю
М. прастра́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прастра́цыя ж. простра́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прастра́цыя, ‑і, ж.

Стан прыгнечанасці, знямогі, заняпаду псіхічнай актыўнасці, выкліканы цяжкім захворваннем, нервовым расстройствам і інш. Упасці ў прастрацыю. Знаходзіцца ў прастрацыі.

[Лац. prostratio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастра́цыя

(лац. prostratio)

стан прыгнечанасці, знямогі, заняпаду псіхічнай актыўнасці, выкліканы нервовым расстройствам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прастра́цыя

(лац. prostratio)

стан прыгнечанасці, знямогі, заняпаду псіхічнай актыўнасці, выкліканы нервовым расстройствам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

простра́ция книжн. прастра́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

prostration [prɒˈstreɪʃn] n. fml прастра́цыя; знямо́га, знясі́ленне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prostration

[prɑ:sˈtreɪʃən]

n.

1) ляжа́ньне ні́цма (прыні́жана або́ на знак паша́ны), прастра́цыя f

2) зьнямо́жаньне n. (фізы́чнае ці духо́ўнае)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)