прастрацыя, ‑і, ж.

Стан прыгнечанасці, знямогі, заняпаду псіхічнай актыўнасці, выкліканы цяжкім захворваннем, нервовым расстройствам і інш. Упасці ў прастрацыю. Знаходзіцца ў прастрацыі.

[Лац. prostratio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)