прапаце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Моцна спацець, выдзеліць многа поту.

П. ад лякарства.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Насыціцца потам.

Шапка прапацела.

3. перан. Правесці які-н. час у цяжкай рабоце (разм.).

П. над чарцяжом дацямна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапаце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прапаце́ю прапаце́ем
2-я ас. прапаце́еш прапаце́еце
3-я ас. прапаце́е прапаце́юць
Прошлы час
м. прапаце́ў прапаце́лі
ж. прапаце́ла
н. прапаце́ла
Загадны лад
2-я ас. прапаце́й прапаце́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прапаце́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапаце́ць сов.

1. пропоте́ть;

хво́ры ~це́ў — больно́й пропоте́л;

уся́ кашу́ля ~це́ла — вся руба́ха пропоте́ла;

2. перен., разг. (потрудиться нек-рое время) пропоте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Моцна спацець; выдзеліць многа поту. — Ты дужа не раскрывайся, — сказаў Мар’ян. — Табе трэба як след прапацець. Васілёнак.

2. Стаць вільготным ад поту; насыціцца потам. Шапка прапацела. Кашуля прапацела.

3. перан. Разм. Патраціць некаторы час на цяжкую работу, справу і пад. Прапацець над чарцяжом дацямна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапаце́ць

1. schwítzen vi; dúrchschwitzen vi;

2. (пра вопратку) verschwítzt [dúrchgeschwitzt] sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пропоте́ть сов.

1. (сильно вспотеть) прапаце́ць, упаце́ць, вы́пацець;

2. (пропитаться потом) разг. прапаце́ць;

3. (некоторое время) прост. прапаце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пацець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Вылучыць вялікую колькасць поту, добра прапацець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dúrschwitzen

vi прапаце́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прапрэ́ць, ‑прэю, ‑прэеш, ‑прэе; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прэючы, дайсці да гатоўнасці. Боб прапрэў.

2. Пакрыцца потам; прапацець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áusschwitzen

vt (s) прапаце́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)