прано́сіць гл. пранесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прано́сіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прано́шу прано́сім
2-я ас. прано́сіш прано́сіце
3-я ас. прано́сіць прано́сяць
Прошлы час
м. прано́сіў прано́сілі
ж. прано́сіла
н. прано́сіла
Загадны лад
2-я ас. прано́сь прано́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прано́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прано́сіць несов., в разн. знач. проноси́ть; см. пране́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прано́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.

Незак. да пранесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прано́сіць

1. (праз што-н.) trgen* vt (durch A), vorbitragen* vt (міма);

2. разм. (пра ліха, бяду і г. д.) nicht betrffen* vt, vorübergehen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пране́сці, -ясу́, -ясе́ш, -ясе́; -ясём, -есяце́, -ясу́ць; -ёс, -е́сла; -ясі; -е́сены; зак.

1. каго-што. Несучы каго-, што-н., прайсці (якую-н. адлегласць, на працягу якога-н. часу).

П. груз на сабе ўсю дарогу.

2. каго-што. Несучы, прайсці з кім-, чым-н. міма каго-, чаго-н.

П. сцяг міма трыбуны.

П. праз усё жыццё што-н. (перан.: на ўсё жыццё захаваць у свядомасці; кніжн.).

3. перан., безас., што. Пра небяспеку, бяду: мінуць (разм.).

Думаў, бацькі будуць лаяцца, аж пранесла.

Бяду пранесла.

4. каго-што. Унесці, даставіць куды-н. несучы.

П. шафу праз дзверы.

5. безас., каго (што). Тое, што і праслабіць (разм.).

Ад кіслых ягад можа п.

|| незак. прано́сіць, -о́шу, -о́сіш, -о́сіць.

|| наз. прано́с, -у, м. (да 1 знач.).

|| прым. прано́сны, -ая, -ае (да 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проноси́тьI несов.;

1. в разн. знач. прано́сіць;

2. безл. (о поносе), прост. прано́сіць, прайма́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прано́сіцца несов., возвр., страд. проноси́ться; см. пране́сціся, прано́сіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пранасі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пранашу́ прано́сім
2-я ас. прано́сіш прано́сіце
3-я ас. прано́сіць прано́сяць
Прошлы час
м. пранасі́ў пранасі́лі
ж. пранасі́ла
н. пранасі́ла
Загадны лад
2-я ас. пранасі́ пранасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пранасі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

przemycać

незак. правозіць (праносіць) кантрабанду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)