праме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праме́нны праме́нная праме́ннае праме́нныя
Р. праме́ннага праме́ннай
праме́ннае		 праме́ннага праме́нных
Д. праме́ннаму праме́ннай праме́ннаму праме́нным
В. праме́нны (неадуш.)
праме́ннага (адуш.)		 праме́нную праме́ннае праме́нныя (неадуш.)
праме́нных (адуш.)
Т. праме́нным праме́ннай
праме́ннаю		 праме́нным праме́ннымі
М. праме́нным праме́ннай праме́нным праме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

праме́нны, -ая, -ае.

1. Які свеціцца праменямі.

Праменная энергія.

П. позірк (перан.).

2. Які ўзнікае ў выніку выпраменьвання якой-н. энергіі (спец.).

|| наз. праме́ннасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праме́нны в разн. знач. лучи́стый;

~нныя фа́рбы за́хаду — лучи́стые кра́ски зака́та;

~нная эне́ргія — лучи́стая эне́ргия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праме́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Сонечны, светлы. Праменны ранак па-над Бугам Асыпаў срэбрам паплавы. Мы крочым з вёскі росным лугам Да бугскай воднай сінявы. Арочка. На вершалінах блізкіх і далёкіх гор ніклі праменныя фарбы захаду. Самуйлёнак. // перан. Поўны ўнутранага ззяння, радасці, запалу. Цяпер на Дзяміда Сыча пазіралі ясныя і праменныя вочы дарослага чалавека. Паслядовіч. Гэта нашы аркестры зазыўна гучаць, гэта нашых рабочых праменная радасць. Хведаровіч.

2. Спец. Які ўзнік у выніку выпраменьвання. Праменная энергія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праме́нны

1. stráhlend (які свеціцца як промень);

2. stráhlig (які разыходзіцца прамянямі);

праме́нная эне́ргія Stráhlungsenergie f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stráhlend

a бліску́чы, праме́нны, зіхо́ткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

radiant [ˈreɪdiənt] adj.

1. зіхатлі́вы, ра́дасны; бліску́чы;

radiant beauty асляпля́льная прыгажо́сць

2. праме́нны;

radiant heat цеплаво́е выпраме́ньванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

актына-

(гр. aktis, -inos = прамень)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «праменны», «прамянёвая энергія».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

radiant

[ˈreɪdiənt]

adj.

1) прамяні́сты; сьве́тлы; ра́дасны

a radiant smile — ра́дасная ўсьме́шка

2) які́ вылуча́е праме́ньне (сьвятла́, цяпла́)

3) праме́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лучи́стый

1. праме́нны;

лучи́стая эне́ргия праме́нная эне́ргія;

2. перен. прамяні́сты, я́сны;

лучи́стые глаза́ прамяні́стыя (я́сныя) во́чы;

лучи́стый взгляд прамяні́сты (я́сны) по́зірк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)