праматы́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праматы́чу |
праматы́чым |
| 2-я ас. |
праматы́чыш |
праматы́чыце |
| 3-я ас. |
праматы́чыць |
праматы́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
праматы́чыў |
праматы́чылі |
| ж. |
праматы́чыла |
| н. |
праматы́чыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
праматы́ч |
праматы́чце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
праматы́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праматы́чыць сов., с.-х. промоты́жить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праматы́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.
Узрыхліць матыкай. Праматычыць граду. Праматычыць капусту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
промоты́жить сов. праматы́чыць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)