праматы́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.
Узрыхліць матыкай. Праматычыць граду. Праматычыць капусту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)