прамарга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што (разм.).

Празяваць, упусціць.

П. выгадны выпадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамарга́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамарга́ю прамарга́ем
2-я ас. прамарга́еш прамарга́еце
3-я ас. прамарга́е прамарга́юць
Прошлы час
м. прамарга́ў прамарга́лі
ж. прамарга́ла
н. прамарга́ла
Загадны лад
2-я ас. прамарга́й прамарга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамарга́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамарга́ць сов., разг.

1. (нек-рое время) промига́ть;

2. перен. проморга́ть, прозева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамарга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Маргаць некаторы час.

2. перан.; каго-што. Празяваць, упусціць, не заўважыць. — Ну, Валя, нарэшце і табе жаніх знайшоўся. Больш, больш завіхайся каля яго, а то прамаргаеш... Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамарга́ць разм. verpássen vt, versäumen vt; durch die Fínger géhen lássen*; sich (D) entgéhen lássen* (даць магчымасць уцячы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прамі́ргаць сов., разг., см. прамарга́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проморга́ть сов.

1. (моргать в течение какого-л. времени) разг. прамарга́ць;

2. перен. (упустить, прозевать), прост. прамарга́ць, праваро́ніць;

проморга́ть удо́бный слу́чай прамарга́ць (праваро́ніць) зру́чны вы́падак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамірга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і прамаргаць. [Тодар:] — Праміргаў ты, браце, дзяўчыну, яшчэ як праміргаў! Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

промига́ть сов.

1. (мигать в течение какого-л. времени) праміга́ць, прамігаце́ць, прамігце́ць;

2. (глазами) прамарга́ць, праміга́ць;

3. прост. прамарга́ць, праваро́ніць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прозева́ть сов., разг.

1. прапазяха́ць;

прозева́л весь ве́чер прапазяха́ў уве́сь ве́чар;

2. перен. празява́ць, прапусці́ць; праваро́ніць; прамарга́ць;

прозева́ть авто́бус празява́ць (прапусці́ць, праваро́ніць, прамарга́ць) аўто́бус.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)