проморга́ть сов.

1. (моргать в течение какого-л. времени) разг. прамарга́ць;

2. перен. (упустить, прозевать), прост. прамарга́ць, праваро́ніць;

проморга́ть удо́бный слу́чай прамарга́ць (праваро́ніць) зру́чны вы́падак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)