прае́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прае́кцыя |
прае́кцыі |
| Р. |
прае́кцыі |
прае́кцый |
| Д. |
прае́кцыі |
прае́кцыям |
| В. |
прае́кцыю |
прае́кцыі |
| Т. |
прае́кцыяй прае́кцыяю |
прае́кцыямі |
| М. |
прае́кцыі |
прае́кцыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прае́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).
1. Адлюстраванне прасторавых фігур на плоскасці.
2. Перадача на экран відарысаў.
|| прым. праекты́ўны, -ая, -ае (да 1 знач.) і праекцы́йны, -ая, -ае.
Праектыўная геаметрыя (раздзел геаметрыі). Праекцыйны ліхтар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прае́кцыя ж., спец. прое́кция
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прае́кцыя, ‑і, ж.
1. У матэматыцы — адлюстраванне прасторавых фігур на плоскасці.
2. Спец. Павялічанае адлюстраванне чаго‑н. на экране, атрыманае аптычным спосабам.
[Ад лац. projectio — кіданне наперад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
прае́кцыя ж. матэм., кіно Projektión f -, -en, Ábbildung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прае́кцыя
(лац. proiectio = кіданне наперад)
1) перадача прасторавых фігур на плоскасці;
2) павялічанае адлюстраванне чаго-н. на экране, атрыманае аптычным спосабам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Светлавая праекцыя, гл. Праекцыя светлавая
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Паралельная праекцыя 7/461
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)