прабудзі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прабуджу́ся прабу́дзімся
2-я ас. прабу́дзішся прабу́дзіцеся
3-я ас. прабу́дзіцца прабу́дзяцца
Прошлы час
м. прабудзі́ўся прабудзі́ліся
ж. прабудзі́лася
н. прабудзі́лася
Загадны лад
2-я ас. прабудзі́ся прабудзі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прабудзі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прабудзі́цца, -буджу́ся, -бу́дзішся, -бу́дзіцца; зак.

1. Тое, што і прачнуцца (кніжн.).

П. ад сну.

Прырода прабудзілася (перан.).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Узнікнуць, з’явіцца (пра пачуцці, жаданні і пад.; высок.).

|| незак. прабуджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. прабуджэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабудзі́цца сов., в разн. знач. пробуди́ться;

~дзі́ліся надзе́і — пробуди́лись наде́жды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабудзі́цца, ‑буджуся, ‑будзішся, ‑будзіцца; зак.

1. Перастаць спаць, прачнуцца. [Данілка:] Ну, а далей што было? [Зоська:] Нічога! Тут я прабудзілася. Купала. // Ажыць пасля зімы (аб прыродзе). // Ажывіцца; прыйсці ў стан напружанай дзейнасці. Прабудзіліся далі, Сёлы і гарады. — Смерць фашызму! — сказалі Грозных мсціўцаў рады. Смагаровіч.

2. перан. Узнікнуць, з’явіцца (пра пачуцці, жаданні і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабудзі́цца разм.

1. erwáchen vi (s), áufwachen vi (s), wach wérden;

3. перан. rége wérden; sich régen; erwáchen vi (s); sich belében (ажывіцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прабуджэ́нне ср. пробужде́ние; см. прабудзі́ць, прабудзі́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабуджа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прабудзіцца.

2. Зал. да прабуджаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабу́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прабудзіцца.

2. Зал. да прабуджваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабуджа́цца несов., возвр., страд. пробужда́ться; см. прабудзі́цца, прабуджа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прачну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ніся; зак.

1. Перастаць спаць, прабудзіцца.

Дзіця прачнулася рана.

У грудзях прачнулася нянавісць (перан.).

2. перан. Ажывіцца, прыйсці ў рух.

Вёска прачнулася.

|| незак. прачына́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)