подчини́ться
1. (покориться) пакары́цца, скары́цца;
2. (прийти в повиновение) падпара́дкавацца; (стать в непосредственное ведение — по службе, работе — ещё) паднача́ліцца; паслу́хацца (каго), паслу́хаць (каго); см. подчиня́ться;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паднача́ліцца сов. подчини́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пакары́цца сов. покори́ться, подчини́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падпара́дкавацца I сов. подчини́ться; повинова́ться
падпара́дкавацца II несов. подчиня́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паслу́хаць сов.
1. послу́шать;
2. (каго) послу́шать, послу́шаться; повинова́ться (кому), подчини́ться (кому)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поко́рность пако́рнасць, -ці ж., пако́ра, -ры ж.;
изъяви́ть поко́рность вы́казаць пако́рнасць; (подчиниться) скары́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
у́часть ж. до́ля, -лі ж.; лёс, род. лёсу м.;
раздели́ть у́часть зазна́ць ту́ю ж. до́лю;
подчини́ться у́части прыміры́цца з лёсам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подчине́ние ср.
1. (действие) пакарэ́нне, -ння ср.; падпара́дкаванне, -ння ср.; паднача́ленне, -ння ср.; неоконч. паднача́льванне, -ння ср.; см. подчини́ть, подчиня́ть;
2. (состояние зависимости) падпара́дкаванне, -ння ср.; паднача́ленне, -ння ср.; (подчинённость) падпара́дкаванасць, -ці ж.; паднача́ленасць, -ці ж.; (зависимость) падле́гласць, -ці ж.; (повиновение) паслушэ́нства, -ва ср., паслухмя́насць, -ці ж.; (покорность) пако́ра, -ры ж., пако́рнасць, -ці ж.;
быть в подчине́нии быць падпара́дкаваным (паднача́леным);
держа́ть в подчине́нии кого́-л. трыма́ць у пако́ры (у паслушэ́нстве) каго́-не́будзь; см. подчини́ть, подчини́ться, подчиня́ть, подчиня́ться;
3. грам. зале́жнасць, -ці ж.; падпара́дкаванне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)