плё́снуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
плё́сну |
плё́снем |
| 2-я ас. |
плё́снеш |
плё́снеце |
| 3-я ас. |
плё́сне |
плё́снуць |
| Прошлы час |
| м. |
плё́снуў |
плё́снулі |
| ж. |
плё́снула |
| н. |
плё́снула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
плё́сні |
плё́сніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
плё́снуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плёснуць сов. (о волнах) плесну́ть, хлестну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плёснуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Плюхнуць. [Люська] ўжо ўслухоўваецца ў гукі з ракі, дзе толькі што плёснуў сом і куды ўсё гэтак жа застыгла пазірае Сабіна. Ракітны. Віхор ашалеўшы, сляпы З сіняга возера На бераг хвалямі плёснуў. Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усплёснуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак.
Плёснуць, з шумам узняць уверх (ваду, вадкасць).
Рыба ўсплёснула ў рацэ.
|| незак. усплёскваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
плёскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да плёснуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усплёснуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак. і аднакр.
Плёснуць, з шумам узняць уверх (ваду, вадкасць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлесяну́ць
‘плёснуць (пра хвалі); стукнуць каго-небудзь і без прамога дапаўнення (па чым-небудзь)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хлесяну́ |
хлесянё́м |
| 2-я ас. |
хлесяне́ш |
хлесеняце́ |
| 3-я ас. |
хлесяне́ |
хлесяну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
хлесяну́ў |
хлесяну́лі |
| ж. |
хлесяну́ла |
| н. |
хлесяну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хлесяні́ |
хлесяні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
хлесяну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чу́хнуць
‘рохнуць (пра свінню і пад.); сказаць нешта грубае (без прамога дапаўнення); плёснуць чаго-небудзь (чухнуць вады на агонь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
чу́хну |
чу́хнем |
| 2-я ас. |
чу́хнеш |
чу́хнеце |
| 3-я ас. |
чу́хне |
чу́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
чу́хнуў |
чу́хнулі |
| ж. |
чу́хнула |
| н. |
чу́хнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
чу́хні |
чу́хніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
чу́хнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плесну́ть сов.
1. (о волнах, море) плёснуць, пля́снуць, плю́хнуць;
2. (резко, отрывисто) пля́снуць;
3. (на кого, что) плю́хнуць, пы́рснуць; см. плеска́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хлестну́ть сов., однокр.
1. (ударить) хво́снуць, хвастану́ць, хвасяну́ць; (стегнуть) сцёбнуць, сцебану́ць; (ладонью) пля́снуць, ля́снуць;
2. (о волнах, струях — ударить) уда́рыць; (плеснуть) плёснуць;
3. (политься) лі́нуцца, лі́нуць, сві́снуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)