чу́хнуць
‘рохнуць (пра свінню і пад.); сказаць нешта грубае (без прамога дапаўнення); плёснуць чаго-небудзь (чухнуць вады на агонь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| чу́хну | чу́хнем | |
| чу́хнеш | чу́хнеце | |
| чу́хне | чу́хнуць | |
| Прошлы час | ||
| чу́хнуў | чу́хнулі | |
| чу́хнула | ||
| чу́хнула | ||
| Загадны лад | ||
| чу́хні | чу́хніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| чу́хнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)