◎ Плоц ’плоскі бок біткі’ (Рам. 8). Відаць, з рус. мовы; параўн. рус. плоц, площа ’плоскі бок ігральнай біты’, ’становішча кінутай біты бокам ці толькі на плоскім баку’, плоцкий ’плоскі’, якое з’яўляецца кантамінаваным утварэннем з плоскі і клец < ням. Klotz ’калода; цурка’ < с.-в.-ням. kloz, англ.-сакс. don ’камяк, гала, клубок’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плоць ж. Körper m -s, -, Fleisch n -es; Leib m -es, -er;

плоц ад (маёй) плоці mein éigen Fleisch und Blut, von méinem Fleisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)