плашчані́ца, -ы, ж.
Пакрывала ў выглядзе кавалка палатна з адбіткам цела Хрыста ў труне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
плашчані́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
плашчані́ца |
плашчані́цы |
| Р. |
плашчані́цы |
плашчані́ц |
| Д. |
плашчані́цы |
плашчані́цам |
| В. |
плашчані́цу |
плашчані́цы |
| Т. |
плашчані́цай
плашчані́цаю |
плашчані́цамі |
| М. |
плашчані́цы |
плашчані́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плашчані́ца ж., церк. плащани́ца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плашчані́ца, ‑ы, ж.
Прадмет культу ў праваслаўнай царкве ў выглядзе кавалка тканіны, з намаляваным Хрыстом у труне. Сярод царкоўкі плашчаніца Стаіць між елачак зялёных. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Плашчані́ца ’прадмет культу: кавалак тканіны з выявай Хрыста ў труне’ (ТСБМ, Бяльк.). Яшчэ Праабражэнскі (2, 70) суадносіць з плат, плашч (гл.). Усходнеславянскае.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
плащани́ца церк. плашчані́ца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
shroud1 [ʃraʊd] n.
1. relig. са́ван, плашчані́ца;
the shroud of Turin Туры́нская плашчані́ца
2. по́крыва;
a shroud of snow сне́жнае по́крыва;
in a shroud of mystery аху́таны таямні́цаю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ВАСНЯЦО́Ў Віктар Міхайлавіч
(15.5.1848, в. Лоп’ял Кіраўскай вобл., Расія — 23.7.1926),
рускі жывапісец. Правадзейны чл. Пецярбургскай АМ (з 1893). Брат А.М.Васняцова. Вучыўся ў Пецярбургу ў Рысавальнай школе Т-ва заахвочвання мастацтваў (1867—68) у І.М.Крамскога і ў АМ (1868—74). Чл. Т-ва перасоўнікаў з 1878. У 1870-я г. выступіў з жанравымі карцінамі: «З кватэры на кватэру» (1876), «Ваенная тэлеграма» (1878). З 1880-х г. гал. тэма творчасці — рус. гісторыя, нар. быліны, казкі. Карціны «Пасля пабоішча Ігара Святаславіча з полаўцамі» (1880), «Алёнушка» (1881), «Цар Іван Васілевіч Грозны» (1897), «Асілкі» (1898), «Плашчаніца» (1901) і інш. пачынаюць нац. рамант. кірунак у рус. рэаліст. жывапісе. Тэатр. мастак, партрэтыст і аўтар ілюстрацый да кніг. У Нац. маст. музеі Беларусі карціны: «Партрэт сына», «Узлесак» (эцюд да «Алёнушкі», 1880—81), «Тры царэўны падземнага царства» (1884) і інш.
Літ.:
Васнецов В.А. Страницы прошлого.. Л., 1976.
т. 4, с. 32
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)