пла́шч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пла́шч |
плашчы́ |
| Р. |
плашча́ |
плашчо́ў |
| Д. |
плашчу́ |
плашча́м |
| В. |
пла́шч |
плашчы́ |
| Т. |
плашчо́м |
плашча́мі |
| М. |
плашчы́ |
плашча́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плашч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
Лёгкае паліто пераважна з непрамакальнай тканіны.
|| прым. плашчо́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
плашч (род. плашча́) м. плащ;
непрамака́льны п. — непромока́емый плащ
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плашч, ‑а, м.
Лёгкае паліто пераважна з непрамакальнай тканіны. Скінуўшы мокры, задубянелы ад дажджу плашч, Мікола павесіў яго каля печы, прывітаўся. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плашч м. Régenmantel m -s, -mäntel
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Плашч ’лёгкае паліто пераважна з непрамакальнай тканіны’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл.). Укр., рус. плащ, польск. płaszcz, н.- і в.-луж. płasć, чэш., славац. plášť, славен. plášč, серб.-харв. пла̑шт, харв. чак. plašć, макед. плашт, балг. плашт(ът), ст.-слав. плащь ’плашч’. Прасл. *plaščь не зусім яснага паходжання. Праабражэнскі (2, 70), Брукнер (420) звязваюць гэтую лексему з плат; больш імаверна суадносіць з плоскі, пла́скі (гл.) (Ільінскі, ИОРЯС, 20, 3, 113; Міклашыч, 248; Фасмер, 3, 277; Бязлай, 3, 49). Банькоўскі (2, 618) звязвае з прасл. *plast‑ъ > пласт (гл.), да якога далучаўся суф. *‑jь > *plastjь ’пастухоўская апанча, густа сплеценая з пасмаў воўны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
плашч, накідка, пыльнік, дажджавік
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
плашч-накі́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
плашч-накі́дка |
плашч-накі́дкі |
| Р. |
плашч-накі́дкі |
плашч-накі́дак |
| Д. |
плашч-накі́дцы |
плашч-накі́дкам |
| В. |
плашч-накі́дку |
плашч-накі́дкі |
| Т. |
плашч-накі́дкай
плашч-накі́дкаю |
плашч-накі́дкамі |
| М. |
плашч-накі́дцы |
плашч-накі́дках |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плашч-пала́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
плашч-пала́тка |
плашч-пала́ткі |
| Р. |
плашч-пала́ткі |
плашч-пала́так |
| Д. |
плашч-пала́тцы |
плашч-пала́ткам |
| В. |
плашч-пала́тку |
плашч-пала́ткі |
| Т. |
плашч-пала́ткай
плашч-пала́ткаю |
плашч-пала́ткамі |
| М. |
плашч-пала́тцы |
плашч-пала́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плашч-пала́тка, плашч-пала́ткі, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
Непрамакальная накідка, якая можа служыць і плашчом і палаткай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)