планта́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. планта́цыя планта́цыі
Р. планта́цыі планта́цый
Д. планта́цыі планта́цыям
В. планта́цыю планта́цыі
Т. планта́цыяй
планта́цыяю		 планта́цыямі
М. планта́цыі планта́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

планта́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Вялікі ўчастак зямлі, заняты спецыяльнай сельскагаспадарчай культурай.

П. грэчкі.

Чайная п.

2. Сельскагаспадарчае прадпрыемства.

|| прым. плантацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Плантацыйная гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

планта́цыя ж. планта́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

планта́цыя, ‑і, ж.

1. Буйная капіталістычная зямельная гаспадарка, якая займаецца вырошчваннем якіх‑н. спецыяльных культур (першапачаткова ў Амерыцы і каланіяльных краінах на плантацыях працавалі рабы).

2. Вялікі ўчастак зямлі, заняты спецыяльнай сельскагаспадарчай культурай. Плантацыя грэчкі. □ Мы наяве ўбачылі блакітныя азёры льноў, каласістыя масівы жыта, пшаніцы, кукурузы, шырокія плантацыі агародаў. Бялевіч.

[Ад лац. plantatio — пасадка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плантацыя

т. 12, с. 408

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

планта́цыя ж. Plantáge [-ʒə] f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

планта́цыя

(п.-лац. plantatio = пасадка раслін)

1) вялікі ўчастак зямлі, заняты пад сельскагаспадарчую культуру, якая мае прамысловае ці гандлёвае значэнне (напр. чайная п.);

2) буйная земляробчая гаспадарка ў многіх краінах, якая спецыялізуецца на якой-н. культуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ко́фе, нескл., м.

Тое, што і кава.

|| прым. кафе́йны, -ая, -ае.

Кафейная плантацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

планта́ция планта́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вінагра́днік, -у, мн. -і, -аў, м.

Участак, засаджаны вінаградам, вінаградная плантацыя.

|| прым. вінагра́днікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)