плаксі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плаксі́вы плаксі́вая плаксі́вае плаксі́выя
Р. плаксі́вага плаксі́вай
плаксі́вае		 плаксі́вага плаксі́вых
Д. плаксі́ваму плаксі́вай плаксі́ваму плаксі́вым
В. плаксі́вы (неадуш.)
плаксі́вага (адуш.)		 плаксі́вую плаксі́вае плаксі́выя (неадуш.)
плаксі́вых (адуш.)
Т. плаксі́вым плаксі́вай
плаксі́ваю		 плаксі́вым плаксі́вымі
М. плаксі́вым плаксі́вай плаксі́вым плаксі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

плаксі́вы, -ая, -ае.

1. Які часта плача, заўсёды гатоў плакаць.

Плаксівае дзіця.

2. Такі, які бывае пры плачы, які выражае гатоўнасць плакаць.

П. голас. П. твар.

Гаварыць плаксіва (прысл.).

3. Які любіць скардзіцца, наракаць.

П. чалавек.

|| наз. плаксі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плаксі́вы плакси́вый; слезли́вый; (о звуках — ещё) пла́чущий;

п. го́лас — плакси́вый (слезли́вый, пла́чущий) го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плаксі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які часта плача. [Галя:] — Ідзіце, ідзіце ўжо дадому, а то сын прачнецца і хопіцца, што няма бацькі, плакаць будзе. Можа, ён у вас вельмі плаксівы? Сабаленка.

2. Такі, які бывае пры плачы; падобны да плачу. Плаксівы голас. □ І Раман, адразу зрабіўшы плаксівы выраз твару, паплёўся ў кватэру. Ваданосаў.

3. Які любіць скардзіцца, наракаць. Дарэмна Апанас наракаў на сваю долю. Дачка яго была не з плаксівых. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаксі́вы wéinerlich; tränenselig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

плакси́вый разг. плаксі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слезли́вый слязлі́вы, плаксі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́чущий

1. прич. які́ (што) пла́ча;

2. прил. (плаксивый) плаксі́вы;

пла́чущий го́лос плаксі́вы го́лас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stroppy [ˈstrɒpi] adj. BrE, infml незгаво́рлівы, сварлі́вы, зва́длівы; плаксі́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jękliwy

плаксівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)