плаксу́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. плаксу́ха плаксу́хі
Р. плаксу́хі плаксу́х
Д. плаксу́се плаксу́хам
В. плаксу́ху плаксу́х
Т. плаксу́хай
плаксу́хаю		 плаксу́хамі
М. плаксу́се плаксу́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

плаксу́ха ж., разг., неодобр. пла́кса; рёва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плаксу́ха, ‑і, ДМ ‑сусе, ж.

Разм. Жан. да плаксун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаксу́ха ж разм Héulsuse f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Плаксу́ха, плаксу́н ’плакса’, плаксуно́к ’плаксівае дзіця’ (Стан., Варл.). Да плакса 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

weeper [ˈwi:pə] n. пла́кса; плаксу́н; плаксу́ха

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

płaksa

ж. плакса; плаксун; плаксуха

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Лю́мза (экспр.) ’плаксун, плаксуха’ (кобр., Нар. лекс.). Да ру́мза ’тс’ якое Фасмер (3, 533) лічыць гукапераймальным.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

реву́нья разг. раву́ха, -хі ж., ру́мза, -зы ж., пла́кса, -сы ж., плаксу́ха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

crybaby

[ˈkraɪ,beɪbi]

n., pl. -bies

пла́кса -ы m. & f., плаксу́ха f., плаксу́н -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)