Verbum

анлайнавы слоўнік

Кругасветныя плаванні 6/119

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кругасве́тныя пла́ванні

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пла́ванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асто́йлівасць, -і, ж. (спец.).

Здольнасць судна пры плаванні захоўваць раўнавагу.

А. карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапла́ваць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Правесці які-н. час плаваючы, у плаванні.

П. гадзіну ў рэчцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праплы́ў, ‑плыву, м.

Спец. Спаборніцтва ў плаванні; адлегласць, накрытая плыўцом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асто́йлівасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць судна захоўваць раўнавагу пры плаванні. Астойлівасць карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаў...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) плывучы, напр.: плаўбаза, плаўзавод, плаўкран;

2) які мае адносіны да плавання, напр.: плаўсастаў (маракі ці рачнікі, якія прымаюць непасрэдны ўдзел у плаванні).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпла́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Кончыць плаваць.

2. Правесці ў плаванні некаторы час. Адплаваць пяць гадоў на караблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караблеваджэ́нне, ‑я, н.

Навука аб бяспечным, дакладным і найкарацейшым плаванні карабля ў моры. Засвоіць навуку караблеваджэння. // Майстэрства кіравання ходам карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)