перемёт​II м.;

1. рыб. перамёт, -та м.;

2. обл., спец. (балка) бэ́лька, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемёт​I м.

1. перакіда́нне, -ння ср., перакі́дванне, -ння ср., перакі́дка, -кі ж.;

перемёт сне́га перакіда́нне (перакі́дванне, перакі́дка) сне́гу;

2. перакіда́нне, -ння ср., перакі́дванне, -ння ср., перакі́дка, -кі ж., пераклада́нне, -ння ср., перакла́дванне, -ння ср.;

перемёт сто́га перакіда́нне (перакі́дванне, перакі́дка, пераклада́нне, перакла́дванне) сто́га; см. перемётывать​I 1, 2;

3. (сугроб) гу́рба, -бы ж., сумёт, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамёт м., рыб. перемёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перамёт 1 ’рыбалоўная сетка з кручкамі, нацягнутая на калкі’ (ТСБМ; Крыв.), перэмёт ’доўгі шнур з некалькімі дзесяткамі кручкоў з нажыўкай, працягнуты на дне сажалкі’ (Дэмб. 2; Бяльк.; Крыв.); вядомы ва ўсёй Беларусі, апрача Зах. Брэстчыны — гл. Браім, Рыбалоўства, 80–81; (ТСБМ; Крыв.), рус. перемёт, переме́т ’тс’, ’вялікая рыбалоўная сетка, невад’, перемёта ’вялікая сетка, якая ставіцца ўпоперак ракі на калках’, перамёт ’моцная вяроўка, якой прывязваюць прут у ярме да рагача сахі’ (Смул.). Да пера- і мята́ць 1 (гл.) ’кідаць, закідваць, перакідваць праз раку’, параўн. укр. перемі́тка ’кладка’. Крукоўскі (40) мяркуе, што гэта запазычанне з рус. мовы ў сувязі з адсутнасцю ў народнай мове адпаведнага дзеяслова — цалкам мажліва.

Перамёт 2 ’памылка пры снаванні красён’ (Ян.). Да перамо́т (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)