перело́г м., с.-х.
1. я́лавіна, -ны ж.; (залежь) абло́га, -гі ж.;
2. (поле под паром) папа́р, -ру м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
я́лавіна ж., с.-х. (незасеянная полоса земли) перело́г м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перело́жный с.-х.
1. я́лавінны; абло́гавы;
перело́жная систе́ма полево́дства я́лавінная (абло́гавая) сістэ́ма паляво́дства;
2. папа́рны; см. перело́г.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пералог ’луг сярод поля ці сярод лесу’ (Шат.), ’аблога’ (Нар. Гом.), ’ялавіна’ (не сеіць год ці два) (стаўб., Сл. ПЗБ). Укр. перелі́г ’некалькі гадоў неапрацоўваемая зямля’, рус. перело́г ’парослая травой ці лесам зямля’, ’незаараная палоска раллі’, польск. przełóg, чэш. příloh, славац. prieloh, славен. prélog, prẹ́log, серб.-харв. prijȅlog, макед. прелог, балг. пре́лог. Прасл. *per‑logъ; да пера- і ляжа́ць (гл.), бо зямля “пералежвае” (Лекс. Палесся, 42); Банькоўскі (2, 861) мяркуе, што зыходнае значэнне ў польск. przełożyć ’пераўтварыць пашу ў раллю’; параўн. адло́г ’пакінутая (“адложаная”) зямля’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абло́га ж.
1. воен. оса́да, обложе́ние ср.;
2. с.-х. обло́г м., обло́га, за́лежь, перело́г м.;
3. охот. окла́д м.;
а. мядзве́дзя — окла́д медве́дя;
◊ у ста́не ~гі — на оса́дном положе́нии
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)