переводи́ть​II несов. (на другой язык) пераклада́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переводи́ть​I несов., в разн. знач. пераво́дзіць; см. перевести́​I;

◊

не переводя́ дыха́ния (ду́ху) не пераво́дзячы ду́ху;

переводи́ть дух (дыха́ние) пераво́дзіць дух (дыха́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переводи́ть​III несов.

1. (истреблять) разг. пераво́дзіць, зво́дзіць; вынішча́ць; знішча́ць; выво́дзіць;

2. (попусту тратить) разг. пераво́дзіць, дарэ́мна тра́ціць, марнава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераво́дзіць несов.

1. в разн. знач. переводи́ть;

2. (попусту тратить) переводи́ть, изводи́ть;

3. (уничтожать) переводи́ть, истребля́ть, выводи́ть;

4. (переносить изображение) переводи́ть, своди́ть;

1-4 см. пераве́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавадзі́ць сов., разг. (всех поочерёдно) переводи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переводи́ться​II несов., страд. пераклада́цца; см. переводи́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перево́д​II (на другой язык) перакла́д, -ду м.; см. переводи́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переводи́ться​I несов., возвр., страд. (в другой город, учреждение) пераво́дзіцца; см. перевести́сь​I, переводи́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пералі́чваць несов.

1. пересчи́тывать, просчи́тывать;

2. (считая, упоминать) перечисля́ть;

3. (заново) пересчи́тывать;

4. (переводить на чей-л. счёт) перечисля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пераво́ды 1 ’плёткі, што жанчыны пераносяць з хаты ў хату’ (Нас.), параўн. рус. смал. пераво́дки, пск. перево́дни, арханг., цвяр. перево́ды ’тс’. З пера- і вод‑ < вадзі́ць, ве́сці (гл.). Параўн. яшчэ бел. зводы ’плёткі’ і рус. переводить вести ’нагаворваць’.

Пераво́ды 2 (перэво́ды), перэво́дзіны ’адно з вясельных застолляў (пасля вяселля)’ (ТС). Польск. przewodziny ’перыяд вяселля, калі малады забірае сваю жонку дамоў’, рус. отво́ды ’тс’. Да пера- і весці (гл.) — яшчэ ў недалёкім мінулым маладая перабіралася ў дом маладога пешшу, — як правіла, маладыя былі з аднае ці з блізкае вёскі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)