перачака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што і без дап.

Прабыць дзе-н., у якіх-н. умовах і пад., чакаючы заканчэння чаго-н. або пакуль хто-н. закончыць што-н.

П. дождж.

Усіх не перачакаеш.

П. паўгадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перачака́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перачака́ю перачака́ем
2-я ас. перачака́еш перачака́еце
3-я ас. перачака́е перачака́юць
Прошлы час
м. перачака́ў перачака́лі
ж. перачака́ла
н. перачака́ла
Загадны лад
2-я ас. перачака́й перачака́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перачака́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перачака́ць сов. пережда́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перачака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і без дап.

Прабыць дзе‑н., у якіх‑н. умовах і пад., чакаючы заканчэння чаго‑н. Прахожыя спыняліся тут, каб перачакаць спёку або схавацца ад дажджу. Чарнышэвіч. Дыміць туман. Мо лепш перачакаць, Пакуль зара не прыадчыніць дзверы? Танк. // Пачакаць некаторы час. — Давай крыху перачакаем, — параіў Лабановіч. Колас. Лазарэўская вырашыла перачакаць хвілін пяць, каб на адзіноце разабрацца ў сваіх пачуццях. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачака́ць (áb)wárten vt; vorübergehen lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пережда́ть сов. перачака́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przeczekać

зак. перачакаць;

przeczekać deszcz — перачакаць дождж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Перанараві́ць ’перачакаць’ (Нас.). Да пера- і нораў (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перачасава́ць

‘перачакаць што-небудзь і без прамога дапаўнення, памарудзіць пэўны час’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перачасу́ю перачасу́ем
2-я ас. перачасу́еш перачасу́еце
3-я ас. перачасу́е перачасу́юць
Прошлы час
м. перачасава́ў перачасава́лі
ж. перачасава́ла
н. перачасава́ла
Загадны лад
2-я ас. перачасу́й перачасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перачасава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́ждать сов. вы́чакаць, счака́ць; (подкараулить) падпільнава́ць; (переждать) перачака́ць; см. выжида́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)