перачасава́ць
‘перачакаць што-небудзь і без прамога дапаўнення, памарудзіць пэўны час’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| перачасу́ю | перачасу́ем | |
| перачасу́еш | перачасу́еце | |
| перачасу́е | перачасу́юць | |
| Прошлы час | ||
| перачасава́ў | перачасава́лі | |
| перачасава́ла | ||
| перачасава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| перачасу́й | перачасу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| перачасава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)