перастаўны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перастаўны́ |
перастаўна́я |
перастаўно́е |
перастаўны́я |
| Р. |
перастаўно́га |
перастаўно́й перастаўно́е |
перастаўно́га |
перастаўны́х |
| Д. |
перастаўно́му |
перастаўно́й |
перастаўно́му |
перастаўны́м |
| В. |
перастаўны́ (неадуш.) перастаўно́га (адуш.) |
перастаўну́ю |
перастаўно́е |
перастаўны́я (неадуш.) перастаўны́х (адуш.) |
| Т. |
перастаўны́м |
перастаўно́й перастаўно́ю |
перастаўны́м |
перастаўны́мі |
| М. |
перастаўны́м |
перастаўно́й |
перастаўны́м |
перастаўны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перастаўны́ переставно́й; мат. перестано́вочный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перастаўны́, ‑ая, ‑ое.
Які можна перастаўляць. Перастаўны кран.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
переставно́й перастаўны́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
verstéllbar
a перасо́ўны; перастаўны́, рэгулремы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
передвижно́й
1. перасо́вачны; (переставной) перастаўны́;
передвижно́й сто́лик перасо́вачны (перастаўны́) сто́лік;
2. (работающий не на постоянном месте) вандро́ўны; перасо́вачны;
передвижна́я библиоте́ка перасо́вачная бібліятэ́ка;
передвижно́й теа́тр вандро́ўны тэа́тр.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
przestawny
перастаўны; перасоўны;
szyk przestawny грам. адваротны парадак слоў; інверсія
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
movable
[ˈmu:vəbəl]
1.
adj.
1) рухо́мы
2) перасо́ўны, перастаўны́, перано́сны (ля́мпа, ра́дыёста́нцыя)
2.
n. movables, pl.
рухо́мая маёмасьць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)