перапя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перапну́ перапнё́м
2-я ас. перапне́ш перапняце́
3-я ас. перапне́ перапну́ць
Прошлы час
м. перапя́ў перапя́лі
ж. перапя́ла
н. перапя́ла
Загадны лад
2-я ас. перапні́ перапні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перапя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапя́ць сов. раздели́ть (натянутой верёвкой, занавеской и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапя́ць, ‑пну, ‑пнеш, ‑пне; ‑пнём, ‑пняце; зак., што і чым.

Раздзяліць, перагарадзіць чым‑н. Перапяць пакой занавескай. Перапяць уваход вяроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перапя́ць, перэпʼя́ць ’перагарадзіць, раздзяліць’ (ТСБМ, Маслен., ТС). Да пера- і пяць (гл.). Гл. таксама перапона.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перапіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перапяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапну́ць сов., см. перапя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапіна́ць несов. разделя́ть; см. перапя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Перапёнка ’планка з адтулінай для млёна’ (іўеў., ЛА, 4). усх.-беласт. перэпёнка ’жалезны круг, які злучае рукаяткі плуга’ (Смул.). Відаць, утворана ад перапяць, перапнуць (гл.), параўн. польск. przepiąć ’счапляючы, ахопліваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)