перапе́рці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перапру́ |
перапро́м |
| 2-я ас. |
перапрэ́ш |
перапраце́ |
| 3-я ас. |
перапрэ́ |
перапру́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перапё́р |
перапе́рлі |
| ж. |
перапе́рла |
| н. |
перапе́рла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перапры́ |
перапры́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перапё́ршы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перапе́рці сов., прост.
1. перепере́ть, перетащи́ть;
2. перетолкну́ть, передви́нуть;
3. (одолеть в споре) переспо́рить, поста́вить на своём
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перапе́рці, ‑пру, ‑прэш, ‑прэ; ‑пром, ‑праца; пр. перапёр, ‑перла; заг. перапры; зак.
Разм.
1. што. Перанесці, перацягнуць што‑н. з цяжкасцю на другое месца.
2. каго. Узяць верх, перамагчы ў спрэчках; пераканаць. Маці ведала нораў свае малодшае дачушкі: гэту не перапрэш! Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перапе́рці ’перацягнуць, перанесці ў іншае месца’, ’узяць верх у спрэчках, перамагчы, пераканаць’ (ТСБМ, Нас.), перапе́рць ’перайсці, перавезці’, ’пераканаць у іншым’ (мсцісл., З нар. сл.), пырыпэ́ртэ ’перамагчы’, ’пераканаць’ (Сл. Брэс.), перапіраць ’з цяжкасцю пераносіць што-небудзь’, ’пярэчыць, спрачацца’ (Нас.), ст.-бел. перепереть ’пераадолець супраціўленне ў спрэчцы, даказаць’. Да прасл. *per‑pьrěti ’пераканаць’ і *per‑perti, *per‑pirati ’перацягваць, перасунуць’, укр. перепе́рши ’перацягнуць, перавезці’, ’перамагчы ў спрэчцы’, рус. арх. перепира́ть ’угаворваць, пераспрачаць’, польск. przeprzeć ’тс’, славен. prepírati se ’сварыцца, спрачацца’, балг. препѝрам се ’спрачацца’, ст.-слав. прѣпьрѣти ’ўгаварыць, пераканаць’. Да пера- і пе́рці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перапіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да пераперці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапёрты прост.
1. перепёртый, перета́щенный;
2. передви́нутый;
1, 2 см. перапе́рці 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)